Sint Jacobiparochie, 7 december 2012

Sint Jabikster jeugd weer onder dak

MARSCHA VAN DER VLIES


Sint Jacobiparochie heeft na tien maanden weer een jeugdhonk. Foto HOGE NOORDEN/JAAP SCHAAF (gescand)Veertig jongeren uit Sint Jacobiparochie staan sinds februari op straat nadat hun jeugdhonk afbrandde. Vanavond heropent 't Groene Honk.

Het was in de nacht van 2 op 3 februari. Een paar jongens verlieten om kwart over twaalf hun geliefde honk aan het Kadal aan de rand van Sint Jacobiparochie. Een halfuur later zagen zij op alarmeringssite P2000 dat er brand was, in hun jeugdhonk. Direct belden ze penningmeester en jeugdcoördinator Grada Grijpma. "lk stie der de hiele nacht by. Machteleas te wêzen."

Zeven jaar streed de vrouw voor de opening van het honk en nog eens tien jaar na de opening is ze er drie, vier keer in de week te vinden om alles in goede banen te leiden. "Alles om de jeugd fan de dyk te krijen", zegt de Bildtse.

Tien maanden na brand
een nieuw honk

Het emotioneert haar nog steeds als ze terugdenkt aan de brand. "Alles wie fuort. Wy dogge alles mei en foar de jeugd." Achter het gebouw hadden de brandstichters - iedereen gaat uit van brandstichting - een container geplaatst. "We weten wel wie de daders zijn. Ze hebben zelfs twee weken vastgezeten, maar het lukt de politie niet met harde bewijzen te komen."

Het was niet het eerste incident. Er was eerder een hek in de hens

gegaan en ook was de kassa leeggeroofd. Grijpma vermoedt door dezelfde daders. "Maar bewize kin ik it net." Wel werd ze met brandstichting bedreigd, in de weken voor de vuurzee. "lk hoopje mar dat de jonges no wol op it goede paad sitte," want onze brandsporen zijn gewist, de daders dragen ze altijd bij zich, zegt Grijpma.

Dat wissen in het honk had veel voeten in de aarde. Yvonne Kaper (17) is een van de jongeren die regelmatig in het Groene Honk te vinden is. "Doe't ik hjir binnen kaam, wie it swart. Wêr begjinne wy oan, tochten wy."

Drie weken lang stortte een groepje van tien jongeren zich op het schoonmaken. Een aannemer sloot de achterkant af, waardoor tot de zomer er jeugd kon blijven komen. Na de zomer begon hij met de nieuwbouw. Het werk viel tegen, dus de sluiting van het honk duurde veel langer dan de geplande acht weken.

'Dat de dieders net pakt hinne,
bliuwt in etter yn'e wûne'

"Wy misse it hiel bot", zegt Yvonne die ook in het bestuur zit. "Dan sieten wy wol mei wat fammen by elkoar, mar wy wiene wend my tritich, fjirtich man hjir te wêzen."

Dus gingen de jongeren aardbeien verkopen en lege flessen verzamelen voor het statiegeld, want alleen de opstal was verzekerd. Soms kwamen ze daarbij van een kouwe kermis thuis."Dan seine minsken: wy betelie dochs net foar jim zuipkeet of wêrom soene wy betelje as jimme it sels yn 'e brân stutsen hawwe. Net leuk. Gelokkich wiene de measte minsken posityf." Vele Sint Jabiksters verzetten pro deo werk, zoals de schilder.

Grijpma: "Dat de dieders net pakt binne, bliuwt in etter yn 'e wûne. Maar fierders bin ik hiel trots. Ferline jier woe ik eins stopje. Mar nei soks lûke je de âlde broek wer oan. Dit is it wol wurdich."

Bron: Leeuwarder Courant