Van de drie finalisten voor de Jonge Dichter Des Vaderlandsverkiezing zijn er twee Fries. Tot 2 juni kan er op ze worden gestemd, maar het loopt nog niet storm.

Dat ze uit Friesland komen, is niet de enige overeenkomst tussen Sannemaj Betten (16) en Joanne Hoekstra (17). De twee rivales komen allebei uit een klein dorp – de ene uit Sint Jacobiparochie, de ander uit Augsbuurt.

Allebei zitten ze op de havo. Bij allebei werd hun dichttalent op school door een lerares ontdekt en gestimuleerd. Allebei hebben ze een hoger doel met hun dichtwerk voor ogen. En dan ook nog dit: beide dichteressen zijn dyslectisch.

Zelf lachen ze er om, om dat laatste. Een dyslectische dichter, dat kan juist best. Want wie moeite heeft met taal zoekt naar omwegen, die wordt creatief. Volgens Sannemaj is het zelfs ‘wetenschappelijk bewezen’ dat dyslecten creatievere denkers zijn. Gewoon, omdat ze wel moeten. Of zoiets.

Creatief zijn de twee rivales – ze gaan overigens heel hartelijk met elkaar om – zeker. Ze dromen van een loopbaan in de kunsten. Sannemaj wil naar de Kleinkunstacademie, Joanne naar de Kunstacademie. In ieder geval weg uit Friesland, weg uit het Noorden. De Randstad in, waar alles gebeurt.

Daar zijn de podia en festivals waar ze hun gedichten ten gehore gaan brengen. Mits ze worden uitverkozen tot Jonge Dichter Des Vaderlands, in navolging van de ‘volwassen’ Dichter des Vaderlands, Ramsey Nasr. Tot 2 juni kunnen mensen op hun gedicht stemmen, te lezen op de website www.jddv.nl. Het loopt daar nog niet storm. De Amsterdamse concurrente van het Friese duo ligt op kop met 900 stemmen. Daarna volgt Joanne met 400 stemmen. Sannemaj heeft er tot nog toe 200 weten te oogsten.

Beide meiden voeren actie voor hun gedicht. Joanne heeft een professioneel visitekaartje met een Bee-Tag erop, Sannemaj bombardeert Facebook met oproepen.

Waarschijnlijk werkt het in hun nadeel dat ze allebei uit Friesland komen; de stemmen worden nu gesplitst. Toch moet je niet alleen provinciaal denken, haast Sannemaj zich te zeggen. "De Jonge Dichter Des Vaderlands is van heel Nederland.We zijn ook van de Brabanders en de Limburgers."

Wanneer ze winnen, ligt het land aan hun voeten en moeten ze twee jaar lang her en der acte de presence geven. Ze worden daarbij begeleid door Tsead Bruinja, ja, toevallig ook een Fries. En in de tussentijd moet er ook nog eens examen worden gedaan. Joanne: "Dat lukt, het moet."

Joanne schreef haar gedicht ‘In het hoofd van haar broer’ in een opwelling, terwijl ze op het station op de trein stond te wachten. Die titel dwaalde al een poosje door haar hoofd, en ineens kwam de rest er achteraan. Sannemaj had ook zo’n flard waarmee ze aan de slag ging: ‘in zijn hart schreeuwt een vogel’. "Die zin kwam als het ware voorbij vliegen."

Dichteressen roepen Friese bevolking op om op hen te stemmen

Waar hun gedichten over gaan, willen ze niet uitleggen. Dat moet de lezer zelf uitmaken. Sannemaj wil wel kwijt dat ze er een missie mee voor ogen heeft; ze wil ‘een boodschap zenden’, bijvoorbeeld over discriminatie of misstanden in de modellenwereld. "Ik wil het hebben over onderwerpen die niet goed zijn." Als ze een paar mensen kan beroeren met haar teksten is de dichteres tevreden. "Ik heb een slogan: Sannemaj dicht de wereld open. Ik wil mensen laten zien wat ik kan. Woorden kunnen zo krachtig zijn. Ze kunnen mensen een ander perspectief op dingen bieden."

Joanne heeft een iets bescheidener doel voor ogen. Ze wil het thema analfabetisme op de kaart zitten. "Gewoon, omdat het in Nederland nog teveel voorkomt." Maar daarnaast vindt ze het ook gewoon leuk om te jongleren met woorden en beelden. "Ik wil iedereen laten zien dat dichten helemaal niet suf is ofzo." Rijmen hoeft niet. Het kan modern zijn, en eigenlijk ja... best wel hip.

Stemmen kan op www.jddv.nl. Op deze site zijn de gedichten van de drie finalisten te lezen en de bijbehorende videoclips te zien. Tijdens het Doe Maar Dicht Maar-festival op 2 juni wordt de eerste Jonge Dichter Des Vaderlands uitgeroepen.