Sint Annaparochie, 12 november 2010

Barre snoeptocht

Alyna Sybesma, Nathalie van Wijngaarden, Lisanne van Wijngaarden en Amber Sybesma gingen gisteren vastbesloten de straat op voor snoep. FOTO LC/NIELSWESTRA (gescand)

Sint Maarten viel voor heel veel kinderen gisteren in het water. In Sint Annaparochie ging een handjevol kinderen toch de straat op voor snoep.

BAUKJE VAN DER MEER


De wind slaat de lampion van de zesjarige Alyna Sybesma woest heen en weer. Moeder Yvonne Propsma helpt het papieren siersel in bedwang te houden, maar er is geen redden meer aan. "Dan maar zonder", zegt Propsma tegen haar dochter, die ook genoegen neemt met alleen het lampje.

Alyna en haar zus Amber willen het snoepfestijn niet missen. "It is mar ien kear yn it jier Sint Maarten en dêrom wolle wy dochs rinne", zegt de negenjarige Amber. Ook haar buurmeisjes Daniëlle (3), Nathalie (4) en Lisanne (6) van Wijngaarden wagen het er op.

Omwonenden kijken verbaasd op als er dorpsgenootjes aanbellen. Een vrouw steekt alleen haar hoofd door de deur. Als er een lampion wegwaait, onderbreekt een meisje haar lied. "Sorry hoor", verontschuldigt ze zich. De vrouw knikt begripvol. "Jullie hebben het ook niet gemakkelijk vanavond."

Een paar mensen applaudisseren. Deze aanmoediging kunnen de kinderen goed gebruiken. Sommigen vinden de harde wind wel spannend en gaan, met of zonder lampion, vrolijk verder naar het volgende adres. Later beginnen er ook een paar te huilen. Ze hebben het helemaal gehad. "Mijn vingers zijn zo koud", klinkt het.

Snoep maakt veel goed. In de stromende regen nemen de meeste kinderen toch uitgebreid de tijd om te kiezen of het nu die Mars of Snickers wordt. De ingepakte lekkernijen overleven het wel, losse snoepjes worden snel plakkerig. Daarom eten sommigen het meteen maar op.

Verderop lopen de driejarige Jesse en zijn vijfjarige zus Tjarda de Vries. Ook vriendin Melissa de Haas (5) loopt mee. Moeders Marjan en Annamarie laten zich met liefde natregenen voor hun kinderen. „We hadden het beloofd", laat Marjan Koopmans weten. Ze draagt tevergeefs een paraplu. "Ze wilden het zo graag."

Na een paar blokken vraagt zoontje Jesse of ze alsjeblieft naar huis mogen. Daar belandt zijn zelfgemaakte Cars-lampion doorweekt in de prullenbak. "Maar ik ben wel blij met de snoep", merkt hij op.

Met tassen vol zoetigheid komen de kinderen niet thuis vanavond. Net als hun moeder hebben ook Amber en Alyna het na één straat wel gehad. Ze nemen thuis meteen een douche en ploffen dan op de bank met een kop thee. "We binne wietreind tot op 'e ûnderbroek", klinkt het lachend. Achteraf hebben ze toch een plezierige avond gehad.

Bron: Leeuwarder Courant