Trouwen, dat wilden ze. En wanneer precies, dat maakte niet heel veel uit. Toen Durk Posthumus (42) en Louisa Hartgers (42) uit Sint Annaparochie de agenda erbij pakten kwamen ze eerst uit op Pinksteren. „Mar dat is dochs net handich.” Toen viel hun oog op de extra dag van februari. „Ien kear yn de fjouwer jier, dat is unyk.” Dat moest het worden. En nu stappen ze op schrikkeldag in het huwelijksbootje.

Elizabeth Vogelzang

Louisa en Durk kennen elkaar al van de middelbareschooltijd en hij is bevriend met haar broer. Hun levens liepen daarna uit elkaar. Allebei trouwden ze en kregen kinderen, hij vier, zij drie. Toen die relaties eindigden en ze elkaar opnieuw tegenkwamen was daar de vonk en diepe liefde. Die wordt nu bezegeld met een huwelijk.

„It is foar ús beide de twadde kear, dan wolle je der echt wat spesjaals fan meitsje.” Hij trekt „in kreaze spikerbroek, in netsjes kolberke en kreaze skuon” aan en zij een feestelijke paarse jurk. Die zou eerst een verrassing blijven voor Durk. „Mar se koe net kieze út lang of koart en doe hat se it al sjen litten. It sit der tuskenyn.”

Durk is een fervent sleutelaar van oude VW’s. Op de grote dag rijdt hij echter voor in een geleend busje – „Myn eigen hie ik krekt net op ’e tiid klear” – en haalt zijn bruid en hun zeven kinderen op. „Der passe presys njoggen yn it buske.” De ceremonie is in dorpshuis de Utwyk in Nij Altoena. „Se ha dêr noch noait in trouwerij hân.” Vervolgens rijdt het gezelschap van familie en vrienden door naar E10 bij Tytsjerk voor een wokbuffet.

En volgend jaar eind februari? „Dan hoege we nergens om te tinken. It duorret wol efkes foardat wy ien jier troud binne.”

Bron: Leeuwarder Courant