FIETSEN VAN MAASTRICHT
                    NAAR DE MÉDITERRANÉE

 
Onze eerste lange-afstands-fietstocht was die van Maastricht naar de Middellandse Zee.
Het lezen van de reisgids "Fietsen van Maastricht naar de Méditerranée", geschreven door H.D. Coster en uitgegeven door de Fietskaart Informatiestichting had ons enthousiast gemaakt om deze tocht te fietsen. Leest u maar even mee: "Fietsen van Maastricht naar de Mediterranée is voor fietsers, die voldoende getraind zijn om 1400 kilometer te pedaleren maar die er in eerste instantie op uit zijn om op een heel bijzondere manier van de natuur te genieten. Een fantasische route is voor deze groep fietsers nu toegankelijk geworden. Herman Coster heeft, met behulp van tientallen vrijwilligers van de Fietskaartinformatiestichting, met de grootste zorg een weg gebaand, achtergrondinformatie opgediept, overnachtingsmogelijkheden gezocht, etc. Coster blijkt niet aleen een preciese "fietsfreak" te zijn die het klappen van de zweep kent en voor de lezers van het boek onnodige risico's uitsluit, hij is bovendien een smakelijk verteller. De routebeschrijving wordt afgewisseld met de aardigste details over het landschap, over de historie van de streek en over klimatologische bijzonderheden."
Deze reisbeschrijving is nadien niet meer bijgehouden maar gelukkig is er inmiddels een andere fietsgids verschenen voor dezelfde tocht over een ietswat andere route, de fietsvakantiewinkel kan u daarover meer informatie geven.  
 

Op 24 juli 1988 zijn we met de trein naar Maastricht gereisd om vandaar uit België in te fietsen om in Esneux een camping op te zoeken om de eerste nacht over te blijven. 85 Kilometer verderop vonden we een camping in Tenneville. In de Belgische Ardennen leerden de Coster's advies: "Bij het boodschappen doen onderaan de helling: geef de muntstukken uit en houdt de bankbiljetten" naar waarde te schatten.
Doordat we deze dag nogal wat regen hadden hebben we in Neufchâteau een camping opgezocht; het viel niet mee droog een restaurant te bereiken. Nadat we het gebied zijn doorgefietst, waar tijdens de Eerste Wereldoorlog bloedige veldslagen zijn gestreden - de inmense erebegraafplaatsen herinneren aan deze trieste episode - slaan we ons tentje op in Verdun.
In Pierre-la-Treiche, 106 kilometer verder is geen camping te bekennen, we kamperen dus maar in de berm van de weg. Door een prachtig landschap bereiken we Vittel, bekend om zijn mineraalwater.
Weer even een wijze les van Coster: "Het is handig als een handdoek snel droogt in de zon. Neem dan niet een witte, want die doet dat niet, maar een gekleurde".  
 

De route voert ons verder dwars door de Jura. Een boeiend landschap, dat overigens onze krachten behoorlijk op de proef stelt. In St. Point-Lac-Les- Jouvenelles barst er 's nachts een hevig onweer los.
Dan voert de route ons een eind door Zwitserland. Na een eindje klimmen op het hoogste punt van onze route zien we op 90 kilometer afstand de Mont Blanc liggen.
Terug in Frankrijk zien we in de Valserine-kloof de rotswanden aan weerszijden angstig dichtbij komen. Gelukkig kunnen we aan het eind via een korte tunnel ontsnappen.....
Ergens op het terras dat volgt vinden we de camping "Les Géorennes". "Praktijkervaring zowel in Normandië als in Oost-Frankrijk heeft uitgewezen, dat bramen die uit hazelaars omlaag hangen extra lekker zijn. Naar een wetenschappelijke verklaring van dit verschijnsel wordt nog gezocht".
De zuidelijke knik waarmee de Rhône om de Jura heen gaat en de noordelijke knik waarmee de Isère om het Massif du Vercours heen stroomt, naderen elkaar hier tot op 36 km. Tussen deze rivierdalen ligt, in de buurt van Voiron, een reeks pasovergangen van zo'n 500 meter hoogte. De drie laagste zijn: Col de Chirens (477 m.); de drukke weg over het Defilé du Grand Crossey en de Col de Macherin (501 m.).
Wij gaan over de laagste van deze passen. Na deze pas bereiken we de westelijke uitlopers van de Franse Alpen. "Deze sectie bevat in het begin, van St. Nazaire (175m) naar de Col de Beauregard (432 m) een lange stijging van 260 m. Op de boomloze route kan het 's middags erg warm zijn. Schaduw zou hier voor fietsers erg welkom zijn. Naast het reeds bestaande Comité pour le Fleurissement de la France is er dus ook behoefte aan een Comité pour l' Ombragement des Route Departementales de la France. Wat had u gedacht van een platanenrij hier? "Als ik een fluitketel was, zou ik de hele dag fluiten", aldus Truida.  
 

>Nadat we Chrest in het dal van de Drome zijn gepasseerd passeren we na een klim van wel 9% de pas in een eigenaardige ringberg en bereiken het aangename beschutte dal waar aan een stroompje een heerlijk rustige camping "De Puy-St-Martin" ligt.
De Provence is een prachtig gebied om doorheen te fietsen. Het schilderachtig kunstenaarsdorpje Seguret ligt als een balkon tegen de helling van een ronde heuvel, uitrijzend boven wijngaarden. Fontaine-de-Vaucluse is een touristisch hoogtepunt vooral vanwege de bron van de Sorge, waaraan de naam van Petrarca is verbonden. Petrarca wordt wel als de uitvinder van het tourisme voorgesteld.
Het Parc Régional du Lubéron verlaten we door waar de kloof op z'n smalst is de Durance te kruisen. Op camping Les Cigales in Muy rusten we een dag uit van de tocht. In St. Rafaël stappen we op de fietsbus, die ons veilig weer thuis brengt.

 
 
c lose